نام اختصاری: BS سایر نام ها: قند خون غیر ناشتا، Random
Glucose , Plasma suger بخش مورد انجام : بیوشیمی نوع نمونه قابل اندازه گیری: خون، سرم، پلاسما هپارینه ، EDTA دار،
فلوئوریددار حجم نمونه مورد
نیاز: ml ۰,۵ شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی نمی باشد. ملاحظات نمونه گیری: ۱.
ترجیحاً نمونه گیری وریدی صورت گیرد. ۲.
غلظت گلوکز خون در هر ساعت ۱۰% کاهش می یابد؛ بنابراين بلافاصله بعد از نمونه
گيري میبايست سانترفيوژ گردد. موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه هموليز شرایط نگهداری: گلوكز سرم در C˚۴ به مدت ۷ روز و در C˚۲۰ - به مدت ۳۰ روز
پايدار است. کاربردهای بالینی : ۱. تشخيص و
مديريت ديابت مليتوس و ساير اختلالات متابوليسم كربوهيدراتي نظير ديابت حاملگي،
هيپوگليسمي نوزادان، هيپوگليسمي با منشأ ناشناخته و كارسينوم سلول جزاير پانكراس (
لوزالمعده). ۲. پايش عفونت،
سوختگي ، شوك و مصرف استروئيد درماني. روش مرجع: : روش آنزیماتیک هگزوکیناز ( در سرم و پلاسما) روش ارجع: روش آنزیماتیک گلوکز اکسیداز سایر روش ها: هگزوکیناز(متد UV)، O-Toluidine، فولن وو، شافرهارتمن- سوموژی، فروسیانید، بندیکت،
واکنش رنگی نئوکوپرین و ...
مقادیر طبیعی: صفر تا ۱۱ ماه : تعين نشده يك سال و
بالاتر : mg/dl ۱۴۰- تفسیر: افراد با BS بين mg/dl ۱۹۹- ۱۴۰ مشكوك و مستعد به ديابت مي باشند و BS بالا mg/dl ۲۰۰ به همراه علائم باليني بارز نشان دهنده ديابت مي باشد. BS كمتر از mg/dl ۲۵ براي نوزادان كمتر از يك هفته و BS كمتر از mg/dl ۴۰براي نوزادان بيشتر از يك هفته تهدید کننده حیات است. مقادير BS مساوي يا بالاتر از mg/dl ۴۰۰ بحراني است. عوامل مداخله گر: مصرف ديورتيكهاي تيازيدي، ضدبارداری خوراکی (OCP)، فنی توئین،
مصرف کافئین،کورتیکوستروئیدها، آسپرین و مهارکننده های بتا آدرنرژیک (پروپرانول، آتنولول). توضیحات: ·
غلظت گلوکز در خون به علت گلیکولیز در گلبول های قرمز هر ساعت ۱۰% کاهش می
یابد بنابراین در صورت استفاده از لوله های جداکننده بدون ژل نمونه خون در
کوتاهترین زمان ممکن میبایست سانتریفیوژ گشته و سرم یا پلاسما از سلول جدا گردد. ·
می توان با استفاده ازضد انعقاد فلوئورید (مهار کننده گلیکولیز) میزان کاهش
گلوکز در خون را به تقریباً ۱۰% در ۳ ساعت کاهش داد. منابع :
|