تأثیر اصلاح سیترات (Adjusted Citrate )در نتایج تست های انعقادی در مقایسه با عدم اصلاح سیترات (Non-Adjusted Citrate ) به خوبی در بیماران با هماتوکریت مساوی یا بالاتر از ۵۵ درصد نشان داده شده است به طوری که از لحاظ آماری کاهش قابل توجهی در PT و aPTT بعد از اصلاح حجم سیترات سدیم گزارش شده است. به همین جهت CLSI هم برای صحه گذاری (Validation) تست ها ی روتین PT و aPTT اصلاح و تنظیم سیترات را در هماتوکریت های بالا توصیه می کند. همچنین تآکید می کند در بیماران با هماتوکریت مساوی یا بالاتر از ۶۰ درصد این اصلاح اجباریست در حالیکه در هماتوکریت های ۵۵ -۵۹/۹۹% برای افزایش صحت اختیاری می باشد.

فرمول زیر برای اصلاح و محاسبه ی سیترات مورد نیاز درتست های انعقادی مورد استفاده قرارمی گیرد :

نکته : هماتوکریت  های کمتر از ۲۵ درصد تأثیر قابل ملاحظه ای در تست های انعقادی ندارد بنابراین اصلاح سیترات دربیماران شدیداً آنمیک توصیه نمی گردد.

در آخر در صورت انجام تست های انعقادی پس از اصلاح سیترات، این تغییر را به صورت یک یادداشت (Notification) در ریپورت نهایی به اطلاع پزشک معالج برسانید .