پر کاری تیروئید(هیپرتیروئیدی)  در بارداری 

پرکاری تیروئید لزوماً منجر به ناباروری در زنان نمی شود. اما اگر زنی با پرکاری تیروئید باردار شود و درمان نکند، احتمال سقط جنین، عقب ماندگی ذهنی، زایمان زودرس، اختلالات مادرزادی و فشار خون در دوران بارداری در او افزایش پیدا می کند.

برای درمان افراد غیر باردار که پرکاری تیروئید دارند، می‌توان از جراحی و یا ید رادیواکتیو استفاده کرد اما این درمان در حاملگی ممنوع بوده و کسی که چنین درمانی گرفته تا ۶ ماه نمی تواند باردار شود. برای درمان زنان باردار لازم است از داروهای خوراکی استفاده شود تا هورمون‌های تیروئید در حد نرمال نگه‌داشته شود. پروپیل تیوراسیل بهترین دارو در سه ماه اول بارداری در زنان مبتلا به پرکاری تیروئید است. بعد از سه ماه اول داروی "متی مازول"  استفاده می شود.

کم کاری تیروئید هنگامی ایجاد می‌شود که غده تیروئید نتواند به اندازه نیاز بدن، هورمون تولید کند. علائم دیده شده در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید شامل :خستگی، خواب آلودگی، فراموشکاری، مشکلات یادگیری، ناخن و موی خشک و شکننده، پوست خشک و خارش دار، صورت پف آلود و ورم پلک ها، کاهش ضربان قلب، افزایش وزن، افسردگی، بزرگ شدن غده تیروئید یا گواتر، گرفته شدن صدا، ضعف و درد عضلانی، بی‌حس شدن دستها، حساسیت زیاد به سرما، یبوست و.. می باشد. کم کاری تیروئید در بارداری (اگر درمان نشود) باعث بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید و اختلال در رشد مغز و دستگاه عصبی در جنین می شود.

سه ماه اول: مقدار TSH معمولاً کمتر از 2.5 می باشد و  رنج نرمال TSH 0.1 - 2.5

سه ماهه دوم: 3.0 - 0.2

سه ماهه سوم: 3.0 - 0.3

باید تأکید کرد که افزایش هورمون تیروئید  در اوایل هفته ششم دوران بارداری اتفاق میافتد. دستورالعمل جدید، قبل از اقدام به بارداری توصیه می شود که پزشکان باید غلظت دارو را طوری تنظیم کنند که غلظت TSH کمتر از 2.5 باشد. همچنین بیماران باید غلظت داروی خود را قبل از اینکه آزمایش بارداری آنها مثبت شود 35%-25% افزایش دهند. مقدار غلظت دارو نیاز به تنظیم دارد، بنابراین باید هر 4 هفته یک بار در نیمه اول بارداری غلظت TSH چک شود.

لووتیروکسین خوراکی یک از انواع داروهای تیروئید است که که توصیه می شود در دوران بارداری استفاده شود ولی سایر داروها توصیه نمی شود. در دوران بارداری نیاز است مقدار ید حدود 50% افزایش پیدا کند.

بنابراین انجمن تیروئید با توجه به دستورالعمل های سازمان WHO روزی 250 µg ید برای تمام خانمهای باردار و شیرده توصیه می شود.برای اطمینان از جذب ید،روزانه مقدار 150 µg  مکمل ید برای خانم های باردار،خام های شیرده و کسانی که قصد بارداری دارند توصیه می شود که پتاسیم یدید بهترین گزینه است.

نکته هشدار دهنده: دریافت روزانه بیش از 1100-500 میکرو گرم می تواند کم کاری تیروئید جنینی را تحریک کند.

1- سن بالای 30 سال

2- زندگی در مناطقی که کمبود ید وجود دارد

3- سابقه فامیلی مشکلات تیروئیدی مانند:گواتر،سابقه دیابت نوع یک،سابقه سقط ، سابقه ناباروری،زایمان زودرس

4- BMI برابر با 40 یا بیشتر

این دستورالعمل جامع و شامل 76 توصیه های مختلف برای مدیریت کم کاری تیروئید،تیروئیدیت پس از زایمان و ندول های تیروئید در دوران بارداری می باشد. همچنین دارای نکات مفیدی برای ارزیابی افسردگی پس از زایمان می باشد: با بررسی تیروئید و چک کردن هورمون تیروئید و T4 و آنتی بادی های تیروئید.

یکی از مهمترین هشدارها: افرادی که با ید رادیواکتیو درمان شده اند نباید به مدت 6 ماه پس از درمان باردار شوند. همچنین غلظت هورمون تیروکسین باید قبل از اقدام به بارداری تثبیت شود.

5- مصرف داروهای مشخص مانند:  لیتیم یا آمیدارون

6-کسانی که اخیرا دارای عکس برداری رنگی بوده اند.

این دستور العمل جامع و فراگیر می باشد واین دستوالعمل بصورت آنلاین در دسترس می باشد.

اگر شما هر گونه مشکلی در رابطه با غده تیروئید دارید و یا علائمی دارید که احتمال بیماری های  تیروئید برای شما  وجود دارد بهتر است قبل از باردار شدن حتماً  به پزشک متخصص غدد مراجعه کنید تا بررسی های لازم و آزمایشات  را برای شما انجام دهند و در صورت مشکل درمان را شروع کنید و بعد از اطمینان از اینکه بیماری شما کاملا تحت کنترل هست اقدام به بارداری کنید.